راهکارهای کنترل خشم در زندگی زناشویی - وبلاگ آموزش شبکه

به گزارش وبلاگ آموزش شبکه، برای کنترل خشم در زندگی مشترک زوجین باید کوشش نمایند به جای ابراز خشم یا سرکوب آن با احساس خود روبرو شده و با تلفیقی از منطق و خلاقیت خشم خود را کنترل نمایند.

در طول زندگی و در جریان ازدواج واکنش های خشمگینانه ای وجود دارد که زیربنای آن نارضایتی ها و ناهماهنگی ها است. مشاجره ها و دعواهای زناشویی، نقدها، سرزنش ها، طردها از جمله رفتارهایی است که نتیجه کاهش صمیمیت می باشد. اما زوجین باید بدانند ابراز خشم در زندگی زناشویی بیش از آنکه مفید باشد آسیب می رساند.

کنترل و پیشگیری از خشم در رابطه زناشویی

بیان خصومت و رفتارهای خشونت آمیز نسبت به شریک زندگی تعارض و کشمکش را بیشتر می نماید و رابطه را به خطر می اندازد. روابط مملو از مبادله های خصمانه، اثرات بالقوه مخرب و ویرانگر خواهد داشت. ارتباط های مبتنی بر انتقاد، مخرب، دفاعی عمل کردن، کارشکنی، سنگ اندازی، تحقیر و توهین دیگری همگی از انواع ارتباط های خصمانه به شمار می فرایند. سرزنش دیگری و خشمگین شدن نسبت به او ناشی از احساس ناامنی است.

در رابطه با پیشگیری و کنترل خشم در زندگی مشترک توجه به نکات زیر مفید است:

• دریابید که چگونه پاسخ خشم شما به خشم طرف مقابل می تواند به کاهش خشم او منجر شود.
• خویشتنداری و ممانعت از ابراز خشم و حرف های تحریک آمیز لازم است.
• تشخیص نشانه های قریب الوقوع مشاجره؛ این نشانه ها را زوجها به آسانی تشخیص می دهند و می توانند جلوی آن را بگیرند و الگوی مشاجره و ابراز خشم را خنثی کنند.
• نشانه های خشم برانگیختگی، متهم سازی کلامی، پرداختن به نقاط ضعف دیگری است. با بروز اولین نشانه ها باید جلوی آن را گرفت.
• مشاجرات آینده و بحث درباره آنها را قبل از وقوع باید پیش بینی و جلوگیری نمود.
• جای تاکید بر گذشته تاکید بر این باشد که چطور در حال حاضر می توان پذیرش را نسبت به یکدیگر افزایش داد.
• به جای اینکه طرفین یکدیگر را مورد هجوم و حمله قرار دهند به شکل مستقیم و شفاف به بیان خواسته های خود بپردازند.
• به صحبت ها و حرف های تحریک آمیزی که توسط یکی از زوج ها در مشاجرات بیان می شود نباید پاسخ داد.
• سرزنش یکدیگر را متوقف سازند و عواطف لطیف خود مانند ترس و اندوه و نومیدی را بیشتر بیان کنند.
• هر قدرشنونده کمتر حالت دفاعی داشته باشد و بیشتر با مهربانی پاسخ دهد از شدت خشم کاسته می شود.
• استفاده از شوخی و طنز به فروکش کردن خشم یاری می نماید.
• بالابردن ظرفیت تحمل به کاهش خشم منجر می شود.
• خویشتن داری عاری از رفتار تلافی جویانه یکی دیگر از واکنش هایی است که می تواند از شدت خشم بکاهد. ولی این کار ساده نیست و هر کس می خواهد قاطعانه از موضع خویش دفاع کند.
• زوج ها باید عناصر خشم خود را تشخیص دهند و در نظر بگیرند که از چه رفتارهایی خشمگین می شوند. شیوه های ناسالم و سالم خود را بشناسند و ترتیبی بدهند که با توجه به زیربنای خشم از اعمال آن خودداری کنند.
• در رابطه عاطفی امن، پرخاشگری کمتر به وجود می آید. هر یک از زوج ها که مشکل طرف مقابل را در رابطه با خشم تشخیص دهند خواهند توانست نسبت به فروکش کردن آن اقدام کنند. مثلا هر بار که مسئله خرید مطرح می شود ممکن است شوهری به علت بار اقتصادی مترتب بر آن عصبانی شود. دانستن این موضوع و اعمال رفتار بازدارنده می تواند در تخفیف خشم موثر شود.

چرا خشمگین می شویم؟

گاهی وقت ها ما انسانها به خاطر تعارضات و مسائل حل نشده مان بر آشفته و خشمگین می شویم. خشم یک احساس طبیعی و نرمال است. توانایی ما در بیان احساسات راه نجات ماست. خشمگین شدن نشانه این است که مسئله ای پیش آمده است. اغلب، خشم به عنوان یک احساس ثانویه به شمار می آید و احساسات دیگری که ممکن است ما از وجودشان بی خبر باشیم آن را تقویت می کنند.

خشم هنگامی بروز می نماید که:

1. نیازها برآورده نمی شوند.
2. اهداف دست نیافتنی می شوند.
3. ارزشها پایمال می شوند.
4. و بیشتر از همه هنگامی که احساسات ما جریحه دار شود و قلبمان توسط شخصی که قرار است دوستمان بدارد و به ما اهمیت بدهد شکسته شود.

روش های ابراز خشم

ابراز خشم معمولا به سه طریق انجام می شود:

1- بیرون ریختن خشم که معمولا با جنگ و دعوا و کتک کاری و در مواردی با کلمات توهین آمیز همراه است که در این مورد خشم و غضب تشدید می شود.

2- سرکوب کردن و فرو نشاندن خشم؛ با طفره رفتن از موضوع اصلی یا فراموش کردن مشکل و یا فرو خوردن خشم فرد آرامش می گیرد. در این حالت گاهی به کناره گیری یکی از طرفین و یا احتمالا خشم و غضب بیش از حد او منجر می شود. بیرون ریختن خشم یا سرکوب آن برای رابطه زناشویی مضر و خطرناک است.

3- از بهترین راههای ممکن برای کنترل خشم روبرو صحیح با آن است. در زمان خشم کنترل خود را از دست ندهید. یکی از راه هایی که می توان آن را کاهش داد آن است که فرد خشمگین حالت خود را تغییر دهد. مثلاً با راه رفتن، ورزش کردن، مذاکره کردن یا نوشتن و اموری از این قبیل به خود تسکین دهد و مواظب باشد که به کسی یا چیزی صدمه نزند. سعی کنید به علت عصبانیت خود پی ببرید و هنگامی که قادر بودید خودتان را کنترل کنید. به جای اینکه دیگری را مقصر بدانید جملات را با فاعل من آغاز کنید. آنگاه در خصوص احساساتتان با همسرتان صحبت کنید. توانایی برطرف کردن تعارضات نیازمند تلفیقی از تفکر منطقی و خلاقیت است. باید قادر باشید تا به عقب برگردید و علت مشکل را شناسایی کنید. برای برطرف آن به دنبال راهکار باشید و بالاخره یک راه را انتخاب کنید.

شما چگونه خشم خود را ابراز می کنید؟

شما به چه طریق خشم خود را ابراز می کنید؟ همسر/نامزدتان چطور؟ از بین روش هایی که در زیر آمده است هر کدام که در رابطه با شما صدق می نماید را علامت بزنید. همچنین روش ابراز خشم همسر/نامزدتان را نیز علامت بزنید. از او نیز بخواهید این کار را بکند.

1. فریاد کشیدن بر سر دیگری
2. سرزنش کردن دیگری
3. تهدید کردن
4. به یکدیگر ناسزا گفتن
5. اعتراف به اینکه هیچ اتفاقی نیافتاده است
6. کنترل خود را از دست دادن، کتک زدن و پرت کردن اشیا
7. اخم کردن
8. بیان کلمات آزار دهنده
9. خواهان تنها بودن
10. سکوت کردن
11. لگد کوبیدن به زمین
12. گریه کردن
13. اعمال خشونت فیزیکی
14. اقدام به انجام دادن تمرینات ورزشی
15. ترک محل
16. ناسزا گفتن به خود
17. به کار بردن کلمات زشت و ناپسند
18. فرصت خواستن از دیگری برای به دست آوردن آرامش دوباره
19. یاری دریافت از والدین یا دوستان برای حل مشکل پیش آمده
20. خوردن
21. خوابیدن
22. مسائل دیگر...

اکنون پاسخ های تان را با هم مقایسه کنید. آیا هر دو به روش مشابه خشم خود را ابراز می کنید؟ آیا پاسخ هایی که از طرف نامزدتان دادید با پاسخهای خود او مطابقت می نماید؟ نحوه ابراز خشم و عصبانیت شما چگونه روی همسرتان تاثیر می گذارد؟ و نحوه ابراز خشم و عصبانیت او چگونه روی شما تاثیر می گذارد؟در خصوص راه هایی که فکر می کنید با ابراز خشم خود تاثیر منفی کمتری روی دیگری می گذارید با هم صحبت کنید.

برگرفته از: کتاب آموزش و مشاوره قبل از ازدواج

گروه روانشناسی وبلاگ آموزش شبکه