آسیب هایی که والدین ناخواسته به بچه ها وارد می نمایند - وبلاگ آموزش شبکه

به گزارش وبلاگ آموزش شبکه، تمام شب چراغ خواب روشن گذاشتن (حتی بسیار ملایم) در اتاق کودک کار درستی نیست. هورمون رشد زمانی ترشح می گردد که در خواب هستیم، و این هورمون وقتی به بهترین شکل فراوری می گردد که کاملاً در تاریکی باشیم.

به گزارش وبلاگ آموزش شبکه به نقل از تبیان ، امروزه در خصوص نحوه نگهداری درست از بچه ها توصیه های زیاد و متفاوتی وجود دارد؛ اما پزشکان و روانشناس ها همچنان طبق آزمایشات و مطالعات، نتایج را آنالیز می نمایند و سپس توصیه ها و راهکارهای جدیدتر را ارائه می دهند. در ابتدا شاید این توصیه ها عجیب به نظر برسند؛ اما وقتی نسبت به جزئیات آن ها مطلع می شوید، می فهمید که کاملاً درست و منطقی اند.

کودکتان را قلقلک می دهید

خیلی وقت ها افراد بزرگسال می خواهند بچه ها را بخندانند و برای همین آن ها را قلقلک می دهند؛ اما محققان سال هاست دریافته اند قلقلک دادن، آن حس شادی و خوشی را که طنز و شوخی در فرد ایجاد می نماید، ایجاد نمی نماید و فقط تصویری از خندیدن دیده می گردد. وقتی کودکتان را قلقلک می دهید، به طور غیرقابل کنترلی می خندد که نتیجه یک رفلکس طبیعی است. تقریباً همه افراد وقتی قلقلک داده می شوند می خندند؛ اما مسئله اینجاست که بچه ها حتی اگر از قلقلک متنفر هم باشند باز هم می خندند و نمی توانند به شما بگویند که از این کارتان خوششان نمی آید. از طرفی قلقلک موجب خنده های غیرقابل کنترلی می گردد که باعث می گردد کودکی که قلقلک داده می گردد نه بتواند به درستی نفس بکشد و نه بتواند بگوید که در موقعیت خوبی نیست؛ در نتیجه کاری که برای خنده و شوخی آغاز شد، می تواند موجب عوارض جدی برای فرد گردد. یکی از دلایل دیگری که روانشناس ها قلقلک دادن کودک را نادرست می دانند این است که می گویند این کار موجب می گردد کودک روی بدن خود کنترلی نداشته باشد و این در بعضی بچه ها باعث به وجود آمدن حس تحقیرآمیزی می گردد که ناخواسته این ایده را به او القاء می نماید که یک بزرگسال این حق را دارد که با بدن او هر کاری می خواهد انجام دهد، حتی اگر کودک از او بخواهد این کار را نکند.

در تختخواب کودکتان اسباب بازی می گذارید

خیلی از پدر و مادرها نمی دانند که بچه ها برای یک خواب خوب فقط به یک رختخواب راحت احتیاج دارند، یک ملافه نرم و تمیز و یک پتوی کوچک در صورتی که هوای اتاق سرد است برای خواب کودکتان کافی است. البته گاهی می توانید از یک بالش کوچک هم بهره ببرید؛ اما دانشمندان می گویند بچه ها تا پیش از سن خاصی به بالش احتیاجی ندارند.

همچنین بچه ها برای خوابیدن به هیچ دکور و وسیله ای احتیاج ندارند؛ زیرا این اسباب بازی های نرم ممکن است کودک را از خواب بیدار نمایند یا حتی شاید کودک به طور تصادفی اسباب بازی را روی صورتش قرار دهد و مشکل تنفسی برایش ایجاد گردد و یا حتی مسائل آلرژیکی ایجاد کند.

وقتی کودکتان خواب است برایش چراغ خواب روشن می کنید

تمام شب چراغ خواب روشن گذاشتن (حتی بسیار ملایم) در اتاق کودک کار درستی نیست. هورمون رشد زمانی ترشح می گردد که در خواب هستیم، و این هورمون وقتی به بهترین شکل فراوری می گردد که کاملاً در تاریکی باشیم. خیلی وقت ها پدر و مادرها برای راحتی کار خود در اتاق خواب کودک، چراغ خواب روشن می نمایند. بعضی ها نیز چون خودشان از تاریکی می ترسند، چراغ خواب را برای کودک نیز روشن می گذارند.

کارشناسان توصیه می نمایند اگر نمی توانید از چراغ خواب استفاده نکنید، دست کم نوع مناسبی از نور را انتخاب کنید. آزمایش ها نشان می دهند نور سبز، ساعت بیولوژیک بدن را تقریباً 90 دقیقه و نور آبی آن را تقریباً 180 دقیقه به تأخیر می اندازد. بنابراین به خواب رفتن زیر این نورها بسیار سخت تر خواهد شد. نورهای قرمز و نارنجی، فراوری ملاتونین را به اندازه نور سبز و سفید و آبی سرکوب نمی نمایند و ساعت بیولوژیک بدن را به هم نمی ریزند.

کودکتان را تکان می دهید

همه پدر و مادرها در موقعیت هایی قرار گرفته اند که نتوانسته اند بدون تکان دادن بچه ها آن ها را بخوابانند. گاهی این فرایند آن قدر طول می کشد که پدر یا مادر از تکان دادن کودک خسته می شوند؛ اما کودک همچنان بیدار است یا بی قراری می نماید. عادت های خواب مناسب تری برای کودکتان در نظر بگیرید، مثلاً کنار تختش بنشینید و موهایش را نوازش کنید یا برایش قصه بخوانید؛ اما عادتش ندهید که با تکان دادن شما بخوابد. اگر کودکتان بی قراری می نماید سعی کنید علت را پیدا و آن را رفع کنید. اگر هم واقعاً نمی توانید بدون تکان دادن کودک او را بخوابانید، حتماً بسیار کوتاه مدت و ملایم باشد.

به خاطر خرافات، اجازه نمی دهید کودک مقابل آینه قرار بگیرد

این خرافات رواج زیادی دارد که نباید کودک را مقابل آینه قرار دهید زیرا ممکن است مریض شوند؛ اما کارشناسان و متخصصین کودک در تمام جهان همگی توافق نظر دارند که این باور عجیب و نادرست است. روانشناسان توصیه می نمایند پدر و مادر با استفاده از آینه با کودک خود بازی نمایند زیرا آینه یاری می نماید قدرت خودشناسی کودک رشد کند. بچه ها در سنین مختلف نسبت به تصویر خود در آینه واکنش های متفاوتی دارند؛ اما دیدن تصویر خودشان همواره برایشان تجربه ای جالب و مثبت است.

خیلی خوب است که کودک شما فرصت پابرهنه راه رفتن روی شن و ماسه و چمن را داشته باشد؛ اما پابرهنه راه رفتن روی سنگ و سرامیک های کاملاً مسطح کف خانه برای کودکتان چندان مفید نیست. چون عضلات کف پای کودک هنوز کاملاً رشد ننموده اند و وزن بدنشان روی تاندون ها می افتد

محیطی کاملاً بهداشتی برای کودکتان فراهم می کنید

ما عادت داریم فکر کنیم تمیزی و بهداشت خیلی اهمیت دارد؛ اما محققان از کشورهای گوناگون با هم هم عقیده اند که وقتی محیط کودک بیش از اندازه تمیز و استریل است، به ضرر رشد کودک است. محیط های بسیار تمیز، تکامل یک سیستم ایمنی قوی را با کُندی روبرو می نماید و در نتیجه بدن برای مبارزه با عفونت ها آماده نیست. کودکی که همواره در محیط های کاملاً بهداشتی بوده دچار واکنش های آلرژیک مانند آسم، رینیت آلرژی و درماتیت آتوپیک می گردد.

اشتباهی که والدین مرتکب می شوند این است که خانه را مرتباً تمیز می نمایند و اجازه نمی دهند بچه هایشان با خاک و گِل بازی نمایند. در حالی که هرچه کودک زودتر در معرض یک آلرژن بالقوه قرار بگیرد، سیستم ایمنی او زودتر یاد می گیرد آلرژن ها را عاملی معمولی تلقی کند.

کودک را خیلی زود وادار می کنید روی جایگاه توالت بنشیند

استفاده از جایگاه توالت کودک موضوعی است که بحث های زیادی پیرامون آن وجود دارد. مهم ترین چیز این است که به حرف های کسانی که کارشناس نیستند گوش ندهید. انتظار نداشته باشید کودک شما وقتی یک سال یا یک سال و نیم دارد، روی جایگاه توالت یا لگن بنشیند. در این سن او هنوز نمی داند چگونه به سیگنال هایی که بدنش ارسال می نماید به درستی جواب دهد. کودک شما دیر یا زود یاد خواهد گرفت چگونه سیگنال های بدنش را کنترل کند و این زمانی است که می تواند استفاده از گارشو یا لگن را آغاز کند. مثانه برای رشد کامل به 3 تا 4 سال زمان احتیاج دارد.

کودکتان را مجبور می کنید غذایش را تمام کند

خیلی از پدر و مادرها وقتی کودکشان تمایلی به تمام کردن غذایش ندارد، ناراحت می شوند و آغاز می نمایند به متقاعد کردن کودک که باید حتماً غذایش را تا آخر بخورد یا حتی او را تهدید می نمایند؛ اما در انتها تنها کسانی که خشنود و راضی اند پدر و مادر هستند نه کودک! این رفتار شما باعث عادت های غذایی نادرست در کودک می گردد و او راه و فرصتی ندارد تا بدنش را درک کند و یاد بگیرد چطور پُرخوری نکند. در ضمنً واقعاً احتیاجی نیست کودکتان به یک باره خیلی غذا بخورد؛ زیرا به گوارش او فشار وارد خواهد شد.

غذا در دهان کودکتان می گذارید

وقتی کودکتان بلد است خودش از قاشق استفاده کند شما نباید غذا دهانش بگذارید. بچه هایی که پدر و مادر به آن ها غذا می دهند خیلی بیشتر ممکن است در آینده دچار اضافه وزن شوند. وقتی کودک خودش غذایش را به دهان می برد می تواند با سرعت مناسب خودش غذا بخورد و مزه غذاها را بهتر می فهمد.

کودکتان را در معرض آلرژن ها قرار نمی دهید

خیلی از کارشناسان توصیه می نمایند برای اینکه ریسک ابتلا به آلرژی غذایی در کودکتان را کاهش دهید، باید تا جایی که ممکن است تنوع تغذیه او را محدود کنید. اما اخیراً دانشمندان دریافته اند دادن غذاهای آلرژن دار در سنین پایین به کودک نه تنها مضر نیست بلکه مفید هم هست. چون سیستم ایمنی یاد می گیرد به خوبی به آن ها واکنش نشان دهد.

اجازه می دهید کودکتان پابرهنه روی کف پوش مسطح خانه راه برود

بچه ها به طور متوسط از یک سالگی آغاز به راه رفتن می نمایند. وقتی این اتفاق می افتد، بعضی از پدر و مادرها فوراً برای کودک پاپوش تهیه می نمایند که در خانه بپوشد و بعضی دیگر نیز اجازه می دهند کودک پابرهنه در خانه راه برود. محققان هنوز در خصوص بهترین شیوه به توافق نرسیده اند اما بر سر این موضوع توافق دارند که همه سطوح برای پابرهنه راه رفتن مناسب نیستند.

خیلی خوب است که کودک شما فرصت پابرهنه راه رفتن روی شن و ماسه و چمن را داشته باشد؛ اما پابرهنه راه رفتن روی سنگ و سرامیک های کاملاً مسطح کف خانه برای کودکتان چندان مفید نیست. چون عضلات کف پای کودک هنوز کاملاً رشد ننموده اند و وزن بدنشان روی تاندون ها می افتد و این اتفاق می تواند منجر به مسائلی در رشد پای کودک گردد.

کودک را مجبور می کنید اسباب بازی اش را با بچه های دیگر شریک گردد

بچه ها از دو سالگی حس مالکیت پیدا می نمایند و به همین دلیل اگر کسی سعی کند به وسایلشان دست بزند با تندی با او برخورد می نمایند. متأسفانه کمتر والدینی هستند که این مسئله را واقعاً درک نمایند. پدر و مادرها دوست ندارند فرزندشان آدم خسیس و خودخواهی جلوه کند و به همین دلیل او را وادار می نمایند اسباب بازی یا غذایش را با دیگران شریک گردد. اجازه دهید کودک خواسته ها و غریزه اش را بشناسد و هر وقت لازم شد نه بگوید.

وقتی دست و پای کودکتان سرد است، لباس زیادی تنش می کنید یا در پتو می پیچید

اگر دست و پا و بینی کودکتان سرد است به این معنی نیست که کودکتان سردش است. به دلیل ویژگی های خاص سیستم گردش خون و رگ ها در بچه ها، اشکالی ندارد که این قسمت ها از بدن او سردتر از سایر قسمت ها باشند. دمای اتاق کودک باید بین 68 تا 72 درجه فارنهایت (20 تا 22 درجه سانتی گراد) باشد. در این شرایط، کودک احتیاجی به جوراب و کلاه و دستکش ندارد. پوست کودک شما باید بتواند تنفس نموده و با هوا تماس داشته باشد.